روغن بابونه :

نام لاتین بابونه camomille از کلمات یونانی khamai و malon به معنی گل‌های کوچک با بوی سیب گرفته شده‌است. درمیان انواع گوناگون بابونه نوع بابونه رومی شهرت بیشتری دارد. نام علمی این گیاه Chamaemelum nobile است. بابونه گیاهی است دائمی و کوچک، به ارتفاع تقریباً ۳۰ سانتیمتر، دارای بویی معطر که در چمن زارها و زمین‌های شنی می‌روید. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ‌های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی‌های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است. گل‌های آن مجتمع در یک طبق که به‌طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می‌شود. در هر طبق، گل‌های سفید در اطراف و گل‌های زرد در قسمت وسط قرار دارند.

بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشأ آن را در آسیای صغیر گزارش کرده‌اند. این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده‌است. در ایران نیز گونه‌های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می‌کنند.^[۴] این گیاه در مناطق آذربایجان، لرستان، فارس، خوزستان، اطراف تهران و دماوند و استان البرز و همچنین در مناطق وسیعی از چمنزارهای استان چهارمحال و بختیاری می‌روید. بعضی از گونه‌های دیگر بابونه در نواحی مختلف اروپا می‌روید.

خواص روغن بابونه :

آکنه و اگزما
با استفاده از روغن بابونه آکنه های دردناک خود را ریشه کن کنید
روغن بابونه التهاب و قرمزی پوست شما را کاهش می دهد و لک ها و آکنه پوست را برطرف میکند.

جوش ها و جای زخم های پوستی:
3یا 4قطره روغن بابونه را با روغن نارگیل ترکیب کنید و آن را روی پوست خود بمالید ،علاوه بر تسکین هرگونه تحریک پوستی ،باعث آبرسانی و مرطوب کردن پوست شده و درخشندگی خاصی به آن می دهد.