روغن مازو :

بُلَندمازو، سیاه مازو درختی است برگ‌ ریز از تیره بلوط ‌ها که بومی جنگل‌های شمال ایران و قفقاز است.این درخت از انواع دیگر تیره بلوط فراوانتر است و وسعت زیادی از جنگلهای شمال ایران را فراگرفته‌ است و به‌ طور کلی در سراسر جنگلهای شمال ایران موجود است و تا ارتفاعات زیادی هم در جنگلها بالا می‌رود.در شمال ایران با نام‌های مازومیری،موزی،سیاه‌مازو،اشپر و پالوت نیز شناخته می‌شود.^[۵]

خواص روغن مازو :

روغن مازو سفت کننده،قابض پوستهای پیر و پر چروک،لیفت قوی پوست،برطرف کننده بوی بد بدن،تقویت موی سر،تنگ کننده دهانه واژن و موثر در برگرداندن رنگدانه به موهای سفید است.
مازو بسیار قابض است و رطوبت ها را از جریان باز می دارد و گوهر سرد خاکی دارد و در داروهایی که جهت قبض ساخته می شوند به کار می رود.
مَضمَضه روغن آن با سرکه برای تقویت دندان،لثّه و بدبویی دهان نافع است.
برای بند آوردن خون به صورت موضعی استفاده می شود.
برای سیلان رحم به صورت فرزجه استفاده می شود.
ترکیب روغن آن با سرکه و نمک برای زخم ها مفید است.اگر با سرکه بر (بیماری ویروسی) مالند زخم و قرحه را از بین می برد.
روغن مازو را بر گوشت سست و زائد ماساژ میدهند آن را می گدازد.
مازو استفاده آرایشی دارد، استفاده مرتب می تواند برگنداننده رنگ مشکی مو باشد
مازو داروی زخم دهان است به ویژه اگر با سرکه باشد،در شفا دادن زخم دهان کودکان بسیار سودمند است و اگر بر دندان کرم خورده بگذارند سود می بیند.
جهت رفع عفونت پا،روغن مازو و حنا استفاده شود.